تاثیر دو شیوه ی تمرین هوازی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان

اهداف هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر دو شیوه تمرین هوازی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان مرد است. مواد و روش ها پژوهش علّی-مقایسه ای حاضر با 180 آزمودنی سالمند از بین کلیه سالمندان اراک در دامنه سنی شصت سال و بیشتر انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی انتخاب و معیار ورود به مطالعه تأییدیه پزشک عمومی بود. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل عامل اکتشافی، تحلیل مؤلفه های اصلی با چرخش واریماکس، ضریب همبستگی اسپیرمن، آلفای کرونباخ و یو من-ویتنی ارزیابی شدند. یافته ها نتایج تحقیق نشان داد که نسخۀ فارسی شاخص را هرفتن پویا در سالمندان از یک عامل تشکیل شده است. ارزش ویژه این عامل برابر با 091 / 6 بود که 133 / 76 درصد واریانس را پیش بینی می کند. میزان آلفای کرونباخ در آزمون 953 / 0 محاسبه شد. پایایی بین ارزیاب ها نشان می دهد که همبستگی بین نمره های دوبار جمع آوری شده توسط دو آزمونگر، بالا و معنی دار بود. همچنین همبستگی آزمون مجدد، بالا و معنی داری بود. نتیجه گیری با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود که مربیان و سازمان ها و نهادهایی که با سالمندان سروکار دارند، از تمرین های دوچرخه سواری و پیاده روی و به خصوص تمرین های پیاده روی و دویدن برای کاهش به خطر افتادن این افراد استفاده کنند.